
Officiële Fotosite
RJO Willem II/RKC Tilburg-Waalwijk

Stijn Derkx: "Ik wil graag spelen in een selectie-elftal ...."
Stijn Derkx
- uit Heeze
- 19 jaar
- RJO Willem II/RKC - Jong Willem II
- Vriendin
- Golfen
- Karten
Hij doorliep een groot gedeelte van de Jeugdopleiding Willem II en de RJO en staat nu tussen de spelers van de beloften. Maar toch had Stijn Derkx (19) het liefst op het gras in het stadion gestaan. De teleurstelling is groot maar hij weet dat hij meer in zijn mars heeft en wil zich bewijzen voor iedereen om hem heen. Hieronder het verhaal van een normale jongen die zich omhoog werkte in de voetballerij.
“Ik was niet goed in vorm in het begin van dit seizoen en daarom ben ik naar de beloften gezet in plaats van naar de selectie. Ik baal wel ja, maar ik doe er alles aan om verder te komen. Met 200% inzet wil ik nu laten zien dat ik het kan en er klaar voor ben. Ik kom alleen weinig toe aan spelen ….”
Ik ontmoet Stijn, op de dag van het interview, bij de ingang van het Willem II Stadion in Tilburg. Hij komt net terug van school waar hij bezig is met examens en gaat na ons gesprek aansluiten bij de spelersgroep om gezamenlijk te eten in het spelershome. Zo nuchter als hij is starten we met ons gesprek terwijl jan en alleman voorbij loopt. Het is niet comfortabel maar het heeft wel zijn charme.Wanneer is Stijn begonnen met voetballen?
“Oe, ik was vrij laat. Ik was geloof ik 6 jaar oud toen ik aansloot bij de mini’s van RKSV Heeze. Ik ben toen in de D1 al een keer gescout voor een jeugdopleiding maar werd uiteindelijk niet aangenomen. Toen ik in de C1 van RKSV Heeze speelde werd ik opnieuw gescout en mocht ik uiteindelijk stage lopen bij de D1 van de jeugdopleiding van Willem II. Uiteindelijk werd ik geselecteerd en sloot me, het jaar erop, aan bij de C2. De keuze was niet moeilijk, ik wilde heel graag voetballen en hogerop komen en mijn ouders gingen destijds ook vrij snel overstag.”

Je was toen pas 12 of 13 jaar, wat veranderde er op dat moment in jouw leven toen je naar de jeugdopleiding mocht?
“Het was voor mij heel erg wennen. De combinatie school en voetballen was in het begin vrij lastig voor me. Gelukkig raakte ik er snel aan gewend. Maar er verandert best veel voor je. Je gaat naar school, wordt opgehaald door het busje en gaat dan trainen. En dat vier keer per week waarbij op zaterdag ook de wedstrijden waren. Het was vooral wennen om overdag zoveel van huis te zijn. Je was toch gauw 12 uur van huis met al het reizen erbij. Meestal zag ik mijn ouders pas weer rond acht uur ’s avonds. Dan was het eten en weer op tijd naar bed voor de volgende dag. Het duurde wel even voor ik goed in dat ritme zat. Gelukkig heb ik gewoon mijn diploma gehaald en volg nu de opleiding zelfstandig ondernemer op het Marbiz in Eindhoven.”
Zodra je het met Stijn over voetbal hebt begint hij te glunderen. Niets is mooier dan voetbal en dat neem je hem niet af. Zijn carrière bij de jeugdopleiding zegt daar genoeg over.
“Ik ben begonnen bij RKSV Heeze en kijk waar ik nu ben. Mooi toch! Gestart bij de jeugdopleiding van Willem II en mee doorgegaan naar de gezamenlijke jeugdopleiding van Willem II en RKC waarbij ik bij deze laatste gelijk een mooi hoogtepunt heb meegemaakt in de C1 van de RJO. We werden in dat jaar namelijk landskampioen. Dat nemen ze echt niet meer van je af hoor. Daar hebben we samen naar toe gewerkt in dat jaar, dat is een hele mooie herinnering. Het seizoen daarvoor, in de C1, begon met veel krampen. Dat was een minder jaar maar daar heb ik me alsnog goed kunnen neerzetten in het tweede deel van het seizoen.Na de C2 stroomde ik door naar de B2 maar speelde al vaak mee met de B1. Dat deed me toen al goed, ik had plezier in het voetballen en ik mocht veel speelminuten maken toen. Daar doe je het allemaal voor. De B1 was een leuk en leerzaam jaar maar ik kwam in een stroomversnelling terecht toen ik eerstejaars A-speler werd. Na driekwart jaar werd ik al overgezet naar de beloften en sloeg dus zo een jaar van de A over. Toen al wist ik dat ik me goed ingezet had en dat ik die inzet vol moest blijven houden om de trainer niet teleur te stellen.”
Ook voor Stijn gold dat je veel moest leren op de trainingen van je trainers. Aan wie heeft hij nou veel goede herinneringen over gehouden?
“Dat was Pieter Schrassert Bert, trainer van de C1. Hij was voor mij altijd heel gericht en gaf me altijd heel veel vertrouwen. Daar heb ik ontzettend veel plezier van gehad ook omdat ik heel goed met hem op kon schieten. Maar ook Jan de Hoon is een goede trainer, zeker nu ik hem al meer als twee jaar als trainer heb. Jan is wel heel kritisch, maar dat moet ook.”
Na zijn eerste jaar bij de jeugdopleiding mocht Stijn mee door naar de gezamenlijke opleiding van Willem II en RKC. Merkte hij toen al dat er verschil was tussen Willem II en de RJO?
“Mij werd bij Willem II al gezegd dat ik mee door mocht naar de RJO dus ik liet op me afkomen wat er zou gaan gebeuren. Maar er was wel duidelijk verschil ja. Gelukkig kende ik veel jongens van de RKC kant al door mijn KNVB avonturen dus dat was gunstig. Verder kon je merken dat door de samenvoeging de teams beter werden. Dat had ik al snel in de gaten wat uiteindelijk ook geresulteerd heeft in de landstitel van de C1 dat jaar.”
Stijn sprak net al over de stroomversnelling waar hij in terecht kwam. Halverwege het seizoen als eerstejaars A-speler werd hij overgezet naar het beloftenteam. Maar was hij er toen al klaar voor?
“Jazeker, ik had het gevoel dat ik best hogerop zou kunnen spelen. Als je dan gevraagd wordt om bij de beloften te komen spelen en je die kans kunt krijgen dan neem je die met beide handen aan. Het heeft mij een enorme ‘boost’ gegeven. Ik had al een keer meegespeeld met Jong Willem II tegen Jong FC Den Bosch toen ik 16 was, en dan weet je dat je meer wilt. Het kwam als een verrassing natuurlijk om door te schuiven naar de beloften maar ik wilde graag.”
Op de vraag hoe het nu gaat met hem bij Jong Willem II reageert hij niet al te snel en zie je hem weg dompelen in een soort van roes.
“Ik krijg helaas niet veel speeltijd en dus te weinig kans om te laten zien wat ik kan. Ik start vaak op de bank en dat is op dat moment niet motiverend voor me. Selectiespelers die weinig minuten maken in het eerste elftal worden als eerste ingezet. Ik was al teleurgesteld dat ik niet mee naar de selectie mocht na de zomerstop dus was blij een kans te krijgen in het beloftenteam. Maar als je steeds op de bank start dan kan ik me niet bewijzen als ik tien minuten voor het einde in mag vallen. Dat is te kort om te laten zien wat je kan.”
Maar je zit nog wel steeds bij de beloften. Wat motiveert jou dan toch steeds weer om door te gaan?
“Ik heb geen contract maar wil me wel bewijzen. Is het niet voor Willem II dan misschien wel voor een andere club. Ik wil me gewoon 200% blijven inzetten voor datgene wat ik graag wil. Voetballen op hoog niveau en het liefst in het betaalde voetbal in een selectieteam.”

Dat hij echt wil gaan voor het betaalde voetbal is nu erg duidelijk geworden voor Stijn. Zeker nadat hij op 12 mei 2013, tijdens de laatste wedstrijd van het seizoen, na 75 minuten mocht invallen bij de selectie in eigen stadion tegen AZ uit Alkmaar.
“Ik kreeg bij de 50e minuut een seintje om warm te lopen. Het kwam als verrassing en hield me nog niet bezig met het feit dat ik er ook in zou komen. Toen ik geroepen werd en een shirt aan mocht doen kreeg ik een rilling over mijn lichaam. Ik wist dat dit mijn moment zou worden, ik zou daadwerkelijk dat veld op gaan en mee gaan spelen met de andere jongens. Mijn adrenaline begon te stromen toen ik daar langs het veld stond te wachten op de wisseling. Eénmaal in het veld raakte ik de bal en mijn focus lag gelijk op de wedstrijd. Als in een droom hoorde je het geluid van dat volle stadion weg ebben en ging je voor de bal. Mijn eerste ‘touch’ met die bal was ook meteen een goede. Ik was gericht op het doel van de tegenstander en maakte dan ook bijna een doelpunt. Die hele wedstrijd, dat moment van de waarheid waar je als kleine jongen naar toe werkt, was één groot grandioos moment. Daar doe je het voor. Daar heb ik de jeugdopleiding voor doorlopen.”
Hoe heeft je directe omgeving gereageerd op je debuut bij het eerste elftal?
“Dat was grandioos om te zien dat zoveel mensen met je meeleven. Mijn facebook puilde uit van felicitaties, whatsappjes kwamen binnen en mensen feliciteerde me persoonlijk. Ik had volgens iedereen gedurfd gespeeld, echt iedereen was heel positief. Mijn ouders, vriendin, vrienden en ook mijn opa en oma waren van de partij in het stadion en zagen mij debuteren. Ook zij waren natuurlijk supertrots op me. Zij zijn toch mijn grootste fans, hoe dan ook. Na al die reacties had ik ook gelijk van, ik moet deze lijn doortrekken. Ik wil meer !”

Maar waarom sta je nu dan niet in de selectie Stijn?
“Ik was aan het begin van dit seizoen niet goed in vorm. Heb wel meegetraind en wilde me zo graag bewijzen maar ik was gewoon ‘niet goed in vorm’. Dat is helaas in mijn nadeel geweest toen en ben ik terug gezet naar het beloftenelftal, wat me er niet van weerhouden heeft om toch door te gaan met datgene waarvoor ik wil gaan.”
Ik leerde Stijn kennen tijdens de RJO periode en kon altijd goed met hem overweg. Hoe raar het ook klinkt, ik zag Stijn niet als voetballer maar als een jongen die graag zijn ambities waar wil maken. Dat voor hem dat ‘het voetbal’ is kan mij er niet van weerhouden om hem alsnog te blijven zien als Stijn Derkx en niet gelijk als profvoetballer. Toch wil hij er graag voor gaan en ik vraag hem ook waar hij denkt te staan over 5 jaar?
“Dan wil ik staan op het gras bij een selectieteam in het betaalde voetbal. Of het nou Willem II is of een andere club en of het nou Jupiler Leaque is of Eredivisie, dat maakt me niet uit. Maar ik ben er klaar voor en ik wil er dan gewoon staan! Ik wil graag spelen in een selectie-elftal!”
Zoals altijd vraag ik hem of hij nog een tip heeft voor de spelers die op dit moment nog de RJO doorlopen waar hij voorheen ook deel van uitmaakte.
“Je moet niet alleen leren van het voetballen door middel van de trainingen. Je moet ook leren van de wedstrijden die je speelt en je moet leren om te gaan met tegenslagen. Je moet leren die tegenslagen te kunnen verwerken. Je moet ook leren om teleurstelling te overwinnen! Laat zien aan je trainer en aan andere belangrijke mensen dat je er voor wilt gaan. Dat kan alleen als je de bovenstaande dingen leert.
Verwerken en overwinnen.”